„Podsumowanie sezonu 2010/2011”
cz. I - zespół Szarotki
Jaki był ten sezon? Jak prezentowała się Szarotka? Kto zaskoczył, a kto zawiódł? Jakie są prognozy na kolejny sezon? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w subiektywnym i skrótowym podsumowaniu sezonu opracowanym przez Krajka. Wszelką krytykę i polemikę z autorem proszę umieszczać w komentarzach do newsa.
Zapraszam!!!
Przed sezonem 2010/2011 byliśmy pełni nadziei, bowiem w poprzedzającym go okresie rozgrywkowym zajęliśmy 6 miejsce w tabeli. Był to nasz najlepszy wynik od czasu ponownego awansu do klasy okręgowej wywalczonego w sezonie 2005/2006. W kadrze zespołu nie zaszły gruntowne zmiany, do macierzystego klubu wrócił Burkiet, coraz śmielej poczynali sobie juniorzy Hańczyk i Twardeusz. Właściwie jedyną rotację w składzie powodowali zawodnicy z ZK w Uhercach Mineralnych, którzy stanowili cenne uzupełnienie kadry.
Sezon rozpoczęliśmy od pewnego zwycięstwa z rezerwami Czarnych Jasło. Wynik 4:1 po bardzo dobrej grze stanowił optymistyczny zwiastun przed kolejnymi spotkaniami. Kolejne dwa remisy z zespołami mającymi być dominującymi siłami 5 ligi, także były korzystnymi rezultatami. Ale już dwa następne nierozstrzygnięte spotkania były wielkim rozczarowaniem, zwłaszcza, że w obu (Miejsce Piastowe i Nowy Żmigród) traciliśmy bramki w 90 minutach (z MP nawet w 96 min z karnego!). Po remisie ze Strachociną w klubie zaczęło być nerwowo, bo kolejne zespoły wyprzedzały nas w tabeli.
Na szczęście dobra gra ze Skołyszynem i Jedliczem i zdobyte 6 pkt pozwoliło spokojnie myśleć o maratonie derbowym. W meczach z odwiecznymi rywalami z Ustrzyk Dolnych, Leska i Baligrodu zdobyliśmy 4 pkt. Bolała zwłaszcza porażka z Sanovią (zasłużona), czy strata punktów po problematycznym karnym dla Bieszczadów w 90 min (po którym pewien szanowny pan sędzia miał problemy w związku i od tej pory na szczęście nie prowadził już żadnego naszego meczu).
Kolejne niezłe mecze z Nowotańcem i Pisarowcami sprawiły, że byliśmy w górnej połowie tabeli. Jednak porażki w meczach listopadowych (w tym niepotrzebna u siebie z Duklą) sprawiły, że zimę spędziliśmy na 7 miejscu. W tabeli prowadziły Pustyny przed Nowotańcem, zaś na dole tabeli znajdowało się M. Piastowe, N. Żmigród i Baligród.
W przerwie zimowej nasze szeregi opuścił Burkiet. Wiadomym było, że walka o awans rozegra się między dwoma prowadzącymi zespołami, z tym, że większe szanse dawano Cosmosowi, który znacząco się wzmocnił. Uśmiech na twarzy czerwonych latarni spowodowała wiadomość o wycofaniu się z rozgrywek rezerw jasielskiej drużyny. Szarotka miała spore problemy przed rundą wiosenną. Nie wszyscy należycie przykładali się do siłowych zajęć, a przez warunki pogodowe rozegraliśmy jedynie dwa sparingi - oba zremisowane ze Strachociną i Polańczykiem.
Runda rewanżowa zaczęła się od 3-pktowego bonusa za Jasło. Po porażce z Beskiem, remisie u ówczesnego lidera i zwycięstwie w nerwowej końcówce z M. Piastowym nasza pozycja nie była zagrożona. Później trzy bolesne porażki sprawiły, że kibice zaczęli myśleć o A-klasie. Standardowo odbiliśmy się na Jedliczu, z którym ostatnio zwykle wygrywaliśmy.
Następnie przyszła niezasłużona porażka z Sanovią (byliśmy o klasę lepsi) i także w takich samych rozmiarach na boisku w Ustrzykach. Coraz więcej było kolejek cudów i na mecz w Baligrodzie udaliśmy się z duszą na ramieniu. Zwycięstwo w małych rozmiarach, ale z niezliczoną ilością niewykorzystanych sytuacji, sprawiło że praktycznie można było świętować utrzymanie. W ostatnich 4 meczach zdobyliśmy jedynie 4 punkty, w tym jeden ugrany w 93 minucie w Pisarowcach. Suma 39 pkt dała 10 miejsce na koniec sezonu.
Ligę opuściły zespoły z M. Piastowego i N. Żmigrodu. Cudem uratowały się Pisarowce i Baligród. Awans w pewnym stylu wywalczył Nowotaniec. Z A-klasy awansowały zespoły Stali II Sanok, Startu Rymanów, Kotwicy Korczyna i Orła Bieździedza.
Trzon naszego zespołu, od lat niezmieniony, opierał się na doświadczonych zawodnikach Wojtaszku, Homie, Pałyszu, Sadowskim. Wspierali ich Klimek, Gierula, czy Osiniak, a także trochę młodsi w osobach Sowy, Jakla i Pancerza.
Najwięcej bramek na koniec sezonu zdobył Pancerz (8) przed Pałyszem (7). Ten młodszy winien być naszym strzeleckim liderem samodzielnie, a jego pierwsze miejsce jest trochę jakby umniejszone, z uwagi na faktyczna liczbę zmarnowanych sytuacji. W tej klasyfikacji całkowicie zawiedli Wojtaszek i Krajewski, którym w poprzednich sezonach zawsze cos „wpadało”.
Zazwyczaj linia defensywna była naszym mocnym punktem, jednak od pewnego czasu radzimy sobie w tej formacji coraz gorzej. Straciliśmy az 46 bramek, z czego tylko niewielka cześć po błędach bramkarzy. Na koniec mamy minusowy wynik (-5), bowiem do bramki przeciwników piłka znalazła drogę w 41 przypadkach. Szczególnie musimy poprawić krycie podczas stałych fragmentów gry, po których tracimy masę bramek.
Najwięcej problemów, zwłaszcza w rundzie rewanżowej, było ze skompletowaniem składu. Zwłaszcza pod koniec sezonu bywało, że brakowało 7-8 zawodników. Z tego powodu częstokroć gorsze wyniki. Nikt szczególnie nie zasłużył na pochwały, natomiast kilku zawodników zawiodło (bez nazwisk), m.in. przez brak obecności na zajęciach.
Za kilka dni ruszają przygotowania do nowego sezonu. Nastawienie musi być optymistyczne, ale bojowe, bowiem czeka nas ciężka batalia o utrzymanie. Należy uzupełnić skład 2-3 piłkarzami, zwłaszcza bramkarzem, po decyzji Homy o zakończeniu kariery. Ogólnie sezon należy uznać za niezbyt udany, w skali szkolnej wystawiłbym trójkę z minusem (-3).
Dziękuje wszystkim oddanym działaczom, sponsorom, sympatykom i kibicom za pomoc i wsparcie organizacyjne.
Część druga powstanie pewnie do kilku dni i będzie w paru słowach traktować o naszych przeciwnikach z mijającego sezonu, na wzór podsumowania Strachociny i Dukli, ale widziany oczami piłkarza Szarotki.
krajek
no krajku syta relacja trzeba przyznać
1 
2
